الو سلام ، منزل خداست ؟

    اين منم مزاحمي که آشناست .

    هزار دفعه اين شماره را دلم گرفته است

     ولي هنوز پشت خط در انتظار يک صداست .

    شما که گفته ايد پاسخ سلام واجب است

     چرا  به ما که مي رسد ، حساب بنده هايتان جداست ؟

    الو الو....

    دوباره قطع و وصل تلفنم شروع شد ،

     خرابي از دل من است يا که عيب سيم هاست ؟

    چرا صدايتان نمي رسد ، کمي بلند تر، صداي من چطور؟

    خوب و صاف و واضح و رساست ؟

    اگر اجازه مي دهي برايت درد دل کنم ،

     شنيده ام که گريه بر تمام درد ها شفاست .

    دل مرا بخوان به سوي خود تا که سبک شوم ،

     پناهگاه اين دل شکسته خانه ي شماست

    . الو ، مرا ببخش ،

     باز هم مزاحمت شدم ،

     دوباره زنگ مي زنم ،

    دوباره ............تا خدا خداست!!

    دوباره ........... تا خدا خداست

    

    
*************************************
                           

    بچه که بودم اگر کار بدي مي کردم آدم بزرگ ها به من چشم غره مي رفتند

    و من مي فهميدم که کارم اون قدر بد بوده که توانسته اون ها رو ناراحت بکنه !

      ديگه انجامش نمي دادم  يا اگر هم تکرار مي شد آن قدر مي گفتم ببخشيد

     تا از نگاه سرد اون ها در امان بمونم .

    اما کمي که بزرگ تر شدم فهميدم فقط ما کوچولو ها اشتباه نمي کنيم

     آدم بزرگ ها هم اشتباه مي کنند با اين تفاوت که اشتباهاتشون خيلي بد تر از مال ما است ...

     اما ان قدر به خودشون مطمئن هستند که حتي براي يک لحظه با خودشون فکر نمي کنند

     که شايد کارشون اشتباه بوده ...

    براشون مهم نيست که کوچولو ها از دستشون ناراحت بشن

     و از نگاه سرد کوچولو ها خجالت زده نمي شوند .

    بزرگ که شدم فهميدم چقدر پاک بوديم وقتي که بچه بوديم

    و چه گوهري رو از دست داديم حالا که بزرگ شديم !

    فهميدم دنياي ادم بزرگ ها دنيا ي کثيفي است.

     يک باتلاق از کثافت که بوي تعفنش تمام عالم رو پر کرده

    و آدم بزرگ ها روز به روز بيشتر در اون فرو مي روند .

    حا لا که بزرگ شدم فقط افسوس مي خورم

     افسوس مي خورم که چرا قدر بچگي رو ندونستم وبزرگ شدم .

    چرا وارد دنياي فاسد انسان ها شدم ؟

    «اي کاش هيچ وقت  کوچولو ها ، آدم بزرگ نمي شدند»